niebrzydki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, niebrzydkidcy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadowalający pod względem estetyki, urody; dosyć ładny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebrzydka z niej dziewczyna. Niebrzydkie mieszkanie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niebrzydki — niebrzydkidcy 1. «nie mający cech brzydoty, dość ładny» Niebrzydki chłopak. Niebrzydka okolica. 2. pot. «niezły, dość dobry» Niebrzydki film … Słownik języka polskiego
ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
niebrzydko — przysłów. od niebrzydki a) w zn. 1: Wyglądać niebrzydko. b) w zn. 2: Grać niebrzydko na fortepianie … Słownik języka polskiego
niebrzydko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niebrzydki w zn. 1.: Niebrzydko ci w tej sukience.; w zn. 2.: Niebrzydko zagrana sztuka. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień